سلام بر آجي آنتيك و وبلاگ آنتيك ترش
اينكه به ما نگفتي رو الان ميذاريم تو فراموش خانه ي ذهن!
اما ماهم هستيم فرصت نكردم مطلب رو كامل بخونم اما با نظر بيدل عزيز موافقم با تفسي علامه كار كردم و به نظر ميرسه كمي سنگينه حداقل براي طرح تو محيط مجازي كه مخاطبينش همه جورن بنابر اين منم پيشنهاد ميكنم مطلب رو روونترش كنيم حالا چه جوري بايد فكر بشه
بذار اين امتحاناي ما تموم شه 2 بهمن به يمن بركت محرم از اولش باهاتون همراه ميشيم
يا حق
سلام...چشم !صبوري پيشه مي كنيم كه چاره اي دگر نيست... اما صبر با حركت نه با سكون و سكوت!
و اما يكي از اهداف فرستادن قران بر اين بشر شيرخام خورده ي دوپا انذار و ترساندن است و همه ي اهداف را مي توان با كنارهم قرار دادن ديگر آياتي كه در ارتباط با قرآن وجود دارد فهميد..اگر قران را به عنوان يك قانون و برنامه زندگي قبول داشته باشيم علي القاعده در يك قانون كامل به انذار و تبشير يا نظام تنبيه و پاداش كه هر دو لازمه تنظيم و توازن يك زندگيست توجه مي شود.و آيات رحمت و نعمت و پاداش و عذاب در كنار هم بايد لحاظ شود...در روان شناسي روز هم به اين نكته اشاره مي شود كه تعادل روحي انسان در حفظ بيم و اميد است... تا بعد
هميشه قرآني باشيم
