سلام...چشم !صبوري پيشه مي كنيم كه چاره اي دگر نيست... اما صبر با حركت نه با سكون و سكوت!
و اما يكي از اهداف فرستادن قران بر اين بشر شيرخام خورده ي دوپا انذار و ترساندن است و همه ي اهداف را مي توان با كنارهم قرار دادن ديگر آياتي كه در ارتباط با قرآن وجود دارد فهميد..اگر قران را به عنوان يك قانون و برنامه زندگي قبول داشته باشيم علي القاعده در يك قانون كامل به انذار و تبشير يا نظام تنبيه و پاداش كه هر دو لازمه تنظيم و توازن يك زندگيست توجه مي شود.و آيات رحمت و نعمت و پاداش و عذاب در كنار هم بايد لحاظ شود...در روان شناسي روز هم به اين نكته اشاره مي شود كه تعادل روحي انسان در حفظ بيم و اميد است... تا بعد
هميشه قرآني باشيم
