بسم الله الرحمن الرحیم

والعصر

 سوگند به عصر

منظور از عصر ، عصر پیامبر بوده  که عصر غلبه حق بر باطل است  چون مضمون آیات بعد اینست که خسران عالم انسانی را فرا می گیرد  و تنها افرادی که بخدا و روز جزا ایمان دارند و.... از آن مستثنی هستند .بعضی نیز گفته اند که منظور از عصر ، تاریخ بشریت است که مملو از درسهای عبرت انگیز و تکاندهنده است یا مراد ،عصر قیام مهدی (عج)است یا بمعنای انسان کامل است که عصاره عالم هستی می باشد یا بمعنی انواع فشارها و مشکلات است که در طول زندگی انسانها رخ می دهد و...همه احتمالات نیز قابل قبول است

ان الانسان لفی خسر

الاالذین ءامنو و عملو الصالحات و تواصو بالحق و تواصو بالصبر

قسم به عصر که همه انسانها در خسرانی عظیم هستند و اصل سرمایه های عظیمی را که خدایشان مرحمت کرده به خاطر اتخاذ هدفهای پست دنیوی از دست می دهند مگر آنهایی که بخدا ایمان می آورند چون تنها خدا و ایمان به اوست که تمام سرمایه ها و استعدادهای انسان را به جریان می اندازد و آنها را بیشتر می کند.

بعبارت دیگر سرمایه های افراد متناسب با هدف و معشوقشان بجریان می افتد و ازدیاد یا نقصان می یابد که چون خدا از حیث کمالات نا متناهی است لذا تمام سرمایه های انسان را بجریان انداخته و بیش از تصور ،آنها را افزایش می دهد بشرطی که با عمل همراه گردد .چون خدا خودش خوب است و فقط خوبی می خواهد

تاکید بر نقش اجتماعی مومنین

اما آیه بطور مشخص به یک عمل صالح اشاره می کند و آن سفارش کردن به سایر مومنین است آنهم سفارش همدیگر به حق و سفارش کردن یکدیگر به صبر

مومنین در مسیر حرکت به سمت خدا ممکن است در برخورد با موانع یا حوادث حق را و تکلیف را نشناسند و اگر می شناسند قدرت عمل  وتحملشان کم باشد در نتیجه از حرکت بازبمانند و مانعی بر سر راه دیگران بشوند .در اینجا نقش سفارش در بجریان انداختن مابقی سرمایه های انسان معلوم می شود.

خلاصه تفاسیر المیزان و نمونه

نوشته شده توسط : آنتیک

افاضات [افاضه]